Dagboek.

Donderdag 23 april.

Het blijft koel in de Sierra de Gredos, de temperatuur overdag komt niet boven de 14 graden. Vandaag hebben we een flinke wandeling gemaakt in het schitterende gebied Plataforma. We zijn hier al drie keer eerder geweest. De laatste keer – in 2013 - was het mistig en zijn we snel terug gegaan, maar vandaag is het prachtig weer, blauwe lucht, zon en een koele wind. We wandelden tot Albert zijn longen op 2000 meter hoogte ‘stop’ zeiden. De naam Plataforma suggereert misschien dat het om een vlakte gaat, maar dat is het maar deels, er zitten flinke stijgingen in het pad. Omdat ik hier de kans had door sneeuw te baggeren ben ik nog een stuk verder gelopen, deze keer zonder te verdwalen (wat ik in 2011 voor elkaar had gekregen).

In de Sierra de Gredos zien we koeien in de wei. Het valt me op dat de kuddes veelkleurig zijn: rode, witte en zwarte koeien door elkaar. Ik kan me niet herinneren dat in Nederland gezien te hebben. De restaurants hier hebben als hoofdmoot rundvlees op het menu staan, waar dat elders in Spanje varkensvlees is. Rundvlees van goede kwaliteit tussen 500 en 900 gram per persoon maar dat is inclusief een heel groot bot. Wil je wat minder dan is er keus uit lamskoteletjes of iets met kip.

Maandag 27 april

Afgelopen zaterdag zijn we uit de Sierra de Gredos vertrokken naar een camping bij het dorp Riaza. Ook hier zijn we eerder geweest en we kennen de omgeving redelijk goed. De camping ligt op 1100 meter hoogte. Hier is een enkele loofboom groen of in bloesem, maar de meesten zijn, net als in De Gredos, nog winters kaal.

Vandaag hebben we de stad Segovia bezocht. Het heeft een mooi oud centrum met kronkelstraten en wat teveel souvenirwinkels, een kathedraal, veel kerkjes en een kasteel dat ik minder mooi en groot vond dan ik had verwacht na het ronkende verhaal hierover in de Trotter reisgids. Maar het Romaanse aquaduct is imponerend. Het is zo’n 2000 jaar oud, in prima staat en het meest wonderlijke is dat het gebouwd is zonder gebruik van enige specie, ook in de bogen is geen specie gebruikt. Zie onze foto’s. Volgens het plaatselijk geloof is dit aquaduct gebouwd door de duivel in ruil voor de ziel van een jong meisje. Die ruil ging uiteindelijk niet door omdat de duivel zijn werk niet voor zonsopgang kon afmaken. Ik kon er niet uitgekeken raken, Segovia is alleen al voor het aquaduct een bezoek waard.

Onze auto konden we kwijt in een parkeergarage. We houden geen van beiden van parkeergarages, ik vind ze luguber, maar buiten kon men maximaal twee uur parkeren en dat is voor sightseeing van Segovia veel te kort. Dus toch maar een parkeergarage in waar Albert vrij gemakkelijk een vrije plaats in kon draaien. Maar ja, je moet er ook weer uit. De parkeerplaats af was gemakkelijk omdat er geen auto naast of achter stond, maar direct voor de uitgang moest er een half rondje gereden worden om bij de betaalmachine uit te komen en dat rondje/bochtje was erg kort met aan beide kanten een hoog stoepje. Het was weer manoeuvreren geblazen en dat we zonder bandenpech er uit zijn gekomen is een wonder. Aan muur en stoepje was duidelijk te zien dat we niet de enigen waren die een probleem hadden met dit bochtje.

Donderdag 30 april.

Vandaag hebben we een rustdag om energie te verzamelen voor het weekend met onze Madrileense vrienden. Vanmorgen zijn we naar Riaza gelopen, een half uur heen en een half uur terug. Riaza is een oud stadje met in het centrum een mooi rond plein met winkeltjes en barretjes in een overdekte passage.

Gisteren hebben we een rondrit gemaakt. Eerst naar het stadje Ayllon. Dit is een van de mooiste Spaanse stadjes dat ik heb gezien. Het is een plaats met een pleintje met winkels-van-sinkels, een bar, een hotel en een kerkje. Het is oud en het is echt, er wordt gewoon in geleefd en gewerkt. Ik denk dat er weinig aan is veranderd door de eeuwen heen. De bogen van de passage om het plein worden ondersteund door boomstammen, het kerkje bevat houten constructies en de straatjes rondom zijn smal.

Na Ayllon toerden we door de bergen langs de ‘gekleurde dorpen’, dorpen die zijn opgetrokken in gele of rode steen of aangesmeerd in die kleuren. Op 1000 meter hoogte bloeide de sering en waren de meeste loofbomen in groen getooid, maar op 1100 meter hoogte waren de meeste loofbomen nog kaal.

Vogels: Op de camping in de Sierra de Gredos zag ik boomklevers en een boomkruiper. Op de camping hier in Riaza dartelt een clubje huismussen rond en een stelletje ringmussen. Soms zitten ze bij elkaar in de buurt, ze verdragen elkaar maar houden afstand.

De eerste avond op deze camping zag ik een vos rondstruinen. Nu hopen we elke avond het beest weer te zien, maar waarschijnlijk heeft het een andere wandelroute gekozen.

Corrie en Albert.